De Kernverbinding
Tussen De Schedel En De Wervelkolom

Dura Mater
Binnen de schedelholte presenteert de dura mater zowel een buitenste als een binnenste hersenvliesoppervlak. De twee lagen zijn verbonden door vezels die elkaar schuin kruisen. Het buitenste oppervlak van de dura mater is ruw en gefibrilleerd en hecht zich nauw aan het gehele binnenoppervlak van de schedelbeenderen, waarbij het fungeert als hun interne beenvlies. Het bestaat uit een dunne laag zeer sterk bindweefsel en bevat veel zenuwen en bloedvaten.
Het binnenste hersenvliesoppervlak is glad en bekleed met een ééncellig laagje aaneengesloten cellen, dat onder andere de binnenkant van het hart, bloedvaten en lymfevaten bekleedt bij elk gewerveld organisme. Door zijn duplicatie vormt het hersenvlies van de craniale dura mater de falx cerebri, het tentorium, de falx cerebelli en het diaphragma sellae. De craniale dura mater hecht zich vervolgens stevig aan de gehele omtrek van het foramen magnum (de basis van de schedel) voordat het de schedelholte verlaat.
-
Core-Link
Het craniosacraal systeem verwijst naar de woorden cranium (schedel) en sacrum (sacrum) en alle structuren tussen deze gebieden. Dit systeem word ook wel de Çore-Link' genoemd. Spanningen die zich ontwikkelen in de craniale dura mater kunnen worden doorgegeven aan de wervelkolom, het bekken en ten slotte het staartbeen (Sacrum) via bindweefsel. Omdat deze durale spanning wordt uitgeoefend op de wervels van de wervelkolom, ontstaat er een verkeerde uitlijning en onevenwicht.
De bovenste cervicale wervels, de craniale botstructuren die uit 26 individuele botten bestaat, tanden, het kaakgewricht, het vestibulair systeem, ligamenten, gewrichten en de spieren in deze gebieden spelen een sleutelrol in de zogenoemde “rechtzetreflex” die ernaar streeft de ogen op gelijke hoogte te houden met de horizon en het zwaartepunt tussen de voeten. Elke verkeerde uitlijning in dit vitale gebied zal resulteren in verandering in de uitlijning van de spinale architectuur erna, wat resulteert in een “globaal gesubluxeerde” wervelkolom. Subluxatie is wanneer één of meer wervels in de wervelkolom uit hun ideale positie raken en/of wanneer er een bewegingsbeperking tussen twee wervelgewrichten (fixatie) ontstaat.

Wanneer spanning of torsie op het sacrum wordt uitgeoefend, wordt de craniale dura spanning aan de optelsom toegevoegd, en hebben paarden nog meer verkeerde uitlijning van de spinale structuren. De “onstabiele wervel” of de “chronische subluxatie” die zo vaak door beoefenaars wordt aangetroffen, kan heel goed het gevolg zijn van craniale spanning of misplaatsing van de cervicale wervels.
Endocriene Aandoeningen: De hypofyse en hypothalamus
De hypofyse is genesteld in het wiggenbeen (sphenoid). Het wiggenbeen is één van de 26 individuele craniale botten. De hypofyse en hypothalamus zijn met elkaar verbonden via het infundibulum. De hypothalamus bewaakt de extracellulaire omgeving die constant moet worden gehouden met betrekking tot de Ph-balans, het watervolume, de lichaamstemperatuur en de concentratie van opgeloste stoffen die nodig zijn voor celmetabolisme en -herstel.
De hypothalamus maakt gebruikt van de hypofyse om de functies van het immuunsysteem te garanderen. Deze twee klieren staan in constante communicatie met elkaar. De communicatie wordt tot stand gebracht door middel van neurosecreties van de hypothalamus naar de bloedvaten van de hypofyse. Hier vindt ook de afgifte van secretoire producten plaats dat een afweerreactie vormt tegen alle ongunstige invloeden van buitenaf. Het diaphragma sellae is een plat stuk van het harde hersenvlies met een cirkelvormig gat erin, waar het infundibulum doorheen loopt. Het infundibulum verbindt de hypothalamus en de neurohypofyse met elkaar.
Gezien de positieve resultaten die al vele malen zijn behaald met Craniosacraal Therapie bij endocriene aandoeningen zoals PPID, moet volgens M. Rogers, leidend expert, docent en grondlegster van ©Equine Craniosacral Therapy de vraag worden gesteld of er een negatief effect op de hypothalamus-hypofysecommunicatie ontstaat doordat de spanning in de dura van de schedel wordt doorgegeven aan het diafragma sella en het infundibulum dat dit innerveert.

Casus: Merrie met PPID
Pre-Therapie 28/07/2023
Post-Therapie 21/08/2023
3 Craniosacraal therapie behandelingen
Management is onveranderd gebleven en heeft in dit traject geen medicatie of andere behandelingen gehad.
Het epineurium is de buitenste bindweefselbedekking van een zenuw. Dit epineurium is een verlenging van de dura mater. In feite worden de zenuwen die helemaal doorlopen tot aan de toppen van de vingers en tenen bedekt met een voortzetting van de dura mater. Zo kan spanning die zich ontwikkelt in de craniale en spinale dura ook worden doorgegeven aan deze zenuwen, wat mogelijk kan resulteren in veel van de "onverklaarde" neuropathieën die in de praktijk worden aangetroffen.
De fascia kan worden beschouwd als een enkel, gelamineerd vel bindweefsel dat zonder onderbreking door heel het lichaam loopt. De fascia bevat wat "pockets" zou kunnen worden genoemd voor de bescherming en ondersteuning van organen, spieren en skeletstructuren, evenals de doorgang van het centrale zenuwstelsel in de wervelkolom. Wanneer de zenuwen het wervelkanaal verlaten, vermengen hun epineuriale bedekkingen zich met de fascia.
Het volstaat te zeggen dat craniale disfunctie met resulterende spanning die naar de fascia wordt doorgegeven, zeer verstrekkende effecten kan hebben op vrijwel alle systemen en weefsels van het lichaam.
Andere overwegingen
Er moet ook worden opgemerkt dat elke schade of disfunctie van de fascia, door chirurgische ingrepen, verwondingen, ontstekingen en dergelijke, het effect zal hebben van het creëren van "weerstand" of spanning binnen het craniosacrale systeem.
Na onderzoeken wordt het vrij duidelijk dat Cranio-Dura Stress mogelijk verstrekkende effecten heeft op de gezondheid en vitaliteit van het organisme. De zenuw-, structurele, spier-, endocriene en orgaansystemen van het lichaam zijn nauw verbonden met de dura mater en fascia. Een afwijkende schedelfunctie en de daarmee gepaard gaande spanning kunnen een grote belasting vormen voor een of meer van de genoemde systemen.
Endocriene Aandoeningen: Wanneer kun je met je paard terecht?
Craniosacraal therapie behandelingen dienen als aanvulling van de verzorging van het paard en is geen vervanging van reguliere diergeneeskunde. Raadpleeg daarom altijd eerst uw dierenarts. Voor Craniosacraal Therapie behandelingen is geen doorverwijzing van de dierenarts nodig.
Ook voor paarden die medisch zijn uitbehandeld kan Equi Craniosacraal Therapie nog een aanzienlijke verbetering van levenskwaliteit bieden. Is je paard aanvullend verzekerd? Dan heb je mogelijk recht op een (gedeeltelijke) vergoeding van de verzekeringsmaatschappij.
-
Afwijkingen aan de vacht: langharig, krullerig, moeilijk verharen, verkleuring van de vacht
-
Hormonale verstoringen
-
Rillerigheid
-
Hoefbevangenheid/laminitis (terugkerend)
-
Insulineresistentie (vastgesteld door uw eigen dierenarts)
-
Overmatig eten, drinken en plassen
-
Overmatig zweten
-
Overgewicht
-
Accumulatie van toxines of afvalstoffen
-
Ongewenste lactatie bij merries
-
Snel moe/minder presteren
-
Sloomheid/afwezig gedrag
-
Spierverlies
-
Vermageren ondanks goed gebit en goede eetlust